=Hoş mu Geldim?=

Odamdayım yeniden.Burda olmayı özlemişim...Evimi değil sadece odamı özlemişim.... Posterlerim öpücüksüz kalmışlar ben yokken... Özlemişler mi öpülmeyi bilemem...Keşke söylemek istediklerimi söyleyebilseydim,dökebilseydim keşke içimde kalanları avuçlarınıza!Kime yazdığımı bilmiyorum artık... Sanki boşunaymış gibi,boşu boşuna yazıyormuşum gibi.İyelik eki vermeyi çok isterdim.Ve gerçekten özledim!Benim kırmızı,böğürtlen kokulu Mum'um.. Odamda dolaşırdı kokun...Pencereden uçup gitmiş yokluğumda.Geri gelir... Hayat geri gelir(miş),Arkadaşlar geri gelir(miş),Aşk geri gelir (miş). Hayır.Hiç biri geri gelmez Aylin... Yalan söylüyorsun! Sent Antuan Kilisesi (The Church of St. Anthony) Ne güzel bir kiliseydi öyle! Karlarla kaplıydı gördüğümde :) Ne görkemli bir manzara ama! Kilise mumları bir başka oluyor hani.Neşeli mi yazıyorum.Hıh komik... Size sorsalar rüya mı görmek istersiniz yoksa kabus mu diye.Ne cevap verirsiniz diye sormıycam.Rüya tabiki diyceksiniz.Ama ben kabus diycem. Neden mi? Rüyaları ele alalım.Gerçekten tatlılar.Öyle mutlu ediyorlar ki insanı.Çok gerçekçiler.Hiç bitmesin istiyor insan.Peki kabuslar. Korkunçlar, berbatlar,tıpkı yanık ekmek tadındalar.. Böö demeyin.İnsan uyanmak istiyor.Bitsin istiyor.Gelin sonuçlara bakalım.Harika bir rüya görmektesiniz.Mutlusunuz.Uyanınca peki? Bitiyor işte :-/ Biter bitmez ruhunuza hayal kırıklığı,kanınıza bolca melankoli ,belki de biraz gözyaşı bırakıyor ardında.Giderken... Kabus görüyorsunuz,korkuyorsunuz.Ah bi bitse.Uyanıyorsunuz ve bir bakıyorsunuz ki bitmiş..Kbusmuş.Ferahlıyorsunuz,Mutluluk geliyor.
Soyut bir mutluluk ve ardından somut bir acı mı yoksa soyut bir lanet ardından somut bir ferahlama mı?Yeniden soruyorum kabus mu rüya mı?

Hayat ne kadar garip değil mi?Bu cümleyi kimbilir kaç kez kurdum.Bir kadın ve bir erkek ilk nefeslerini 5 yıl arayla almış.Farklı şehirlerde doğmuş.Yıllarca birbirinden bi haber yaşamış.Yıllar sonra birbirlerini bulup evleniyorlar.Saçma oldu,eğer toparlayabilseydim gerçekten hoş olurdu.Ama sanırım ağır gelicek şuan :-/ Cümleler yarım yarım geliyor ağzıma,tamamlayamıyorum... Öyle özledim ki! Aptalım ben! Suçluyum! Artık daha da yalnız,daha da güçsüz hissediyorum.Hayal oyunumu oynuyorum bilinçsizce.Derin bir melankoliyle... Sabahtan korkuyorum.. Herşey bi kabus olsa keşke..Uyansam ve yine burda olsa.Soyut bile olsa! Boşa aksın kelimelerim.. Konuşacağım!

Üstümdekileri çıkarmak isterdim.Bedenimden sıyrılmak.

O çizmeleri istiyorum.. Bordo mu yoksa siyah mı?

Ya da kırmızı.. Aykırıyım ben!

Tepemde siyah kurdelam,elimde siyah güneşim...

Sokaklar...

Atılmış güllerle doluydu bugün

Ezilmiş,parçalanmış

Gülleri sever misin?

Ben sevmem...

Basit gelirler

Sahte gelirler

Sokaklar...

Külleşmiş kalplerle doluydu bugün

Dilenciler ağlıyordu...

Unutulmuş,parçalanmış...

Gidiyordu bu şehirden

bir sokak dolusu

kırmızı can kırığıyla!

Biliyordu ölü bedenlerin soğukluğunu

Sokaklarda melankolik adımlar bugün...

09.02.2010

23:12