=Bilmeden Düşünmek=

Uyudum bütün bir gün. Sanki biri uyumam için bişey bıraktı kanıma. Öylesine rezilce. Garipti rüyalarım öylesine gerçekçi. Düşündüm ama bilmeden ne düşündüğümü. Uzakları düşündüm çokca. Okumayı düşündüm, en çokta yazmayı. Böylesine sarsan, bu denli karıştıran neydi içimi. Tek bir kitap endişelendirdi. Ece demişti ki! 'Oku, oku da büyü kız çocuğu...' ne kadar çok okursam o kadar iyi yazarmışım. Sanki hep tekrar ediyorum kendimi. Pembe yakıcı artık. Yasak etmiştim kendime zaten.Ama Aşk'ın pembesi yakıyor içimi, ağlattı da beni. Ah Aziz... O gerçek olabiklir mi? Neden olmasın? Good Omen = Aziz mi? olabilir mi? Herşey öyle çok aynı ki. Bazı farklılıklar var tabi. Ne anlatmaya çalışıyorum ki! Karıştırdım herşeyi artık. Sürekli uyumak istiyor bu beden, ruhum herşeyden hatta kendinden bile kaçmak istiyor. Kötü bir kız oluyorum. Hadi çıkar beni yoldan! Bi mahsuru yok artık...