10 Ocak 2010 Pazar
=Katil=
İtiraf etmek zor olsada,saklayamam böyle bişeyi.Ben bir katilim.Elma şekeri katili.Kıpkırmızı elma şekerleri adeta gel diyor.Önce dudaklarım buluştu sonra dilim ardından gelen o tat... Şekerle verilen savaş,küçük zararsız oyunlar.. Savaştıkça,bitirmeye çabaladıkça ağzım,başta dudaklarım kana bulanıyor.Sonra sol elim... Neredeyse yanaklarıma kadar yayılıyor kanları melankolik ve... elma şekerlerinin. Saatlerce dakikalarca hafifçe oynuyorum dudaklarımla,sürtüyorum kanları yayılıyor. her sefernide.. Yoruluyorum belki de sıkılıyorum bu naif oyundan,güçlü bir çığlık sert bir ısısrık.Bitirmeye ısırıyorum.Pişmanlığın tadi yayılıyor ağzıma... Garip bi hastalıklı ruh gülümsemesi sarıyor,sonlara doğru gelen anlamsız melankoli.. Şekerin aptal,srıadan,derinliksizve bayıcı tadı.Beni büyüleyen tek şeyin rengi ve dudaklarımda bıraktığı izleri olduğunu farkediyorum..Zalim bir katil oluyorum,vahşice öldürüyorum...Kanlarını bulaştırarak,yavaş ve sert...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder