=Gece'nin Sabahı=

Bir sabah can sıkıntısının eseriydi herşey. Renksiz geldim gözüme.Biraz da dengesiz olursa insan... 3 ay kaldı Haziran'a ... Ne kadar da melankolik bi mutluluk halindeyim şuan bu oda da sabahın bu saatinde.Henüz 7'yi bulmamışken. Çıkarmasalar keşke hiç burdan... Benden korkan insanların yanına gitmesem... İyi gelmiycekler bana. Anlatmak mı ? Kağıtlara anlatırım onlart yerine. Anlatmak istemiyorum ki hem onlara.. İplerimi çözün ve ben gitmiyim. Beyaz yuvarlak ve zor yutulan sorunlu ağrı kesicilerim. Sanki kesiyorlar ağrıyı. Sadece şiddetlenmesini engelliyor.. Yeteneğimi kaybediyorum ve bu şarkı hep aynı kokuyu getiriyor. bana. Bu kadar sakinken gitmek neye... Bu kadar sakinleşmişken gitmek saçma...

Yalnızlık çoğu zaman duvarların arasında vurdu ve ölüm hep

kavuşma anlarında geldi.

Herşeye rağman severim duvarları...

Hele taş olanlarını...

'' Sizin hiç bananız öldü mü?

Benim bir kere öldü kör oldum.

Yıkadılar aldılar götürdüler

Babamdan ummazdım bunu kör oldum...''

Cemal Süreya

Gün bulaşır şarkılarıma... Yol bulaşır.

Ve ben bunu sevmem. O şarkıları dinlemem

Dinleyemem. Yorar hatırlamak istemem...

Ödüldü bu ona... İnadına hala bi ödül..

Ne düşünür bilmem.Karşısına çıkmam..

O neyie kaçsın ki benden! Ben mi bıraktım.... ?!

CYD...