Her yeni güne bişeyler bırakma arzusu... Sanırım genelde geceleri yazmamın sebebi bu. Kadınlara olan bu ilgim çirkinliğimden olsa gerek kendimi onların yerinde görmek istememden. Kadınlar ne harika varlıklar, sesleri,yüzleri... Saçları, tenleri,kalemleri.. Kadın olmayı haketmeyenler var birde. Hiç bişey olmayı haketmeyenler.Saçma bi cümle oldu belki de. Kimseye sitem içermeyen. Tüm sitemlerim kendime, ezikliğime... Pinhan'ı ruhuma çekiyordum bi süredir. Kısa bir süredir. Kısa sürdü. Alın size bir alıntı... (tersten okuyun, isimler hariç.)
''Pinhan adnuğutsus ednüsğög rib kılrığa ıdrav.İknas neyemnürög rib nüküy adnıtla royilize, udroyımayadrıpık. Sefen kemlibala niçi ınızğa adnığıdalara, Karanfil Yorgaki ket emilek nedemte ano ıtşalkay. Işrak anısamyok edaasüm nedemte, ilid eli nuno şumuruk ınıralkadud ıttalsı. Arnos uno pıras ıdalamras. Ev uno eniçi ıdla...''
Uğraşıp okurmuusunz bilemem.Sizi uğraştırdığım için affedin. Kendimce bir sansürdü bu. Utanıyorumda böyle şeyler yazmaya... Oww saat buçuk olmuş bu gecelik hoşçakalın. Farketmeden 'Yalnzıca ben yüzlerce sen' başlamış... 'Biraz konuşsak sonra bap bap şu bap bap.' Imm koyu yeşile yani Vega yeşiline bulanmış loş odalar için olan bi gece şarkısı... Ilımış çay, yanında mum ve biraz tütsü dumanı.. Bolca kağıt ve bir kalem. Kelimler, ruhumdan boşalan.. Bir kaç damla gözyaşı belki... Uzun bir veda oldu. Mon Amour, Mon beau lapin :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder