Değiştirmeye kıyamadım şarkıyı. Bitsin istedim. Son sayfa bu! Gözyaşlarıyla kapanıyor defter. Makyajım aktı. Sanki yanımdaymış gibi dertleştim onunla. O'na ağladım. Dinledi sadece. Konuşmadı. Hatta duymadı. Leo tutmadı. Son sayfa da küçük bir dilek ağacı olsun istedim. 'Kardeşim bana benzemesin, yaşamasın o yaşadıklarımı. Kötü bir kız olmasın o ablası gibi lütfen...' Violin Man'im defterim bitiyor, bitti. Seninle hemde. Sağol dinlediğin için beni. Korkma Yormam seni. Dokunmam da... Yaprağa baktım. Kurumuş, buruk defne yaprağına... Senin için olana. Umut yaprağıma... Aşk değilmişisin dediler de. İnanmadım. Sen... Sen tutku ve takıntı arası bişeymişsin içimde. Kanımda... İnamıycam.
Violin Man! Love is me, don't you know? Don't you know my dear? Please, give me your hands like lovers do... Don't you make? Bak bitti işte defterim seninle... Korkma yormam seni... Bırakmam! My Violin man! Talk to me like lovers do!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder