Kalemimde binlerece düğüm var. Yazmasıda konuşması kadar zor. Herşey görkemini, güvenini yitirmiş bakınca arkama. Kime anlattıysam olmadı, ne kadar yazsamda geçmedi. Şarkılar dinledi, anladı, konuştu. Gerçek yüzleri görmek zor birçok kez. Yalnız başına içmenin bi zevki yok desemde bazen acı zekli. Cümle doğurdum sabah... Gün doğumunda Ruhumun Şarkılarını Yazan Adam'a...
''Yaralarım kanat, canımı biraz daha yak ve beni anla diye dinliyorum seni. Cem...'' Uyku ve uyanıklık hali çoğu kez bendeki. Uykuyu ne kadar arzularsam ve alırsam onu hücrelerime, ayılmak bi o kadar zor geriye... Gerçek yüzleri göremiyorum. Şşşşşşşşşşş kimseye söyleme bi daha bunu! Sadece sen ve ben arasında. Atnı şarkı defalarca... Son yaklaşıyor mu? Kimsin sen? Şekerli Vodka? Boğazından akan vodkayım farzet. İzmir'li gecelerde. İzmir'in kadınları ve çocukları ve... bi başka. Gece serin, gece sessiz, gece sakin... Gece sardı dudaklarımı susayım diye. Su'sus... Ellerim belinde, kollarımı öyle bi sık ve beni kendine öyle bi çek ki! İzi kalsın parmaklarının kollarımda... Yasemin kokulu mumlar yaktım uyanıklık hallerimde yarım yamalak... Dalmışsın içkine öylece, etrefın duman... Hala en mutsuz halimle dans ediyorum. Yanağıma bi öpücük kondur olur mu? Hissediyorum bu gece. Yine binlerce bıçak saplamaya var mısın kalbime, tek seferde... Kaç oldu saymadım, defalarca dönüyor aynı aynı şarkı ''Ayıl, aşık ayıl'' Aptala yatma, mutsuzu oyna. Ve defol git tamam mı? Sen, içkin ve sigaran...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder