''Tekrar merhaba, dememin sebebi blog sayfamın bir süreliğine yasaklanıp yeniden sizlere açılmasıdır. Bir daha yazamam, burada devam edemem sanıyordum. Yeni bir ev bulmuştum kendime, üstelki bir hayli kalabalık. Şimdiyse yeniden burdayım, Kırmızı Kadın evine döndü :) ''
Dizlerimde uyuyordu öylece, sessiz, sakin. Açık balkon kapısından gelen rüzgar onun yüzünü yalıyor benim ruhumu hoş bir ürpertiyle sarıyordu. Saatin sekizi vurduğu bir mayıs akşamıydı. Saçlarını okşadım, doya doya baktım yüzüne aslında hiç doyamadan. Eğildim öptüm, önce alnını daha sonra dudaklarını. Gözlerini açtı, sevgilim uyandı. 'Özlemişim seni, uyurken özlettin kendini' deyiverdim. Gülümsedi. Öpüşlerime karşılık verdi. Sustum, sadece onun sesini duymak istediğimden belki. Başımı yasladım omzuna, saçlarımdan öptü.
Ellerinde tuttum, dışarı çıkardım onu. El ele yürüdük sokaklarda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder