=Delirmek Üzerine=

Delirdim ben. Paramparça oldum. Hepsi mutsuzluktandı elbet. Peki mutsuzluk nedendi? Bir sürü bahanevari neden vardı elbet. Ama asıl neydi? Bilmiyorum. Bir sürü var. Belki hiç yok. Saat üç gibi… Teoman olsa deniz donmuş derdi…
 

Delirdim ben. Kırmızı bi’ … oldum. Mutsuzdum, soyundum. Mutsuzluktandı elbet. Âşıktım dedim; yalandı oysa. Arzuluyordum. Hepsi bu.
 

Delirdim ben. Ağladım. Ağlak masallar sığdırdım kâğıtlara. İnsanlar sevmedi beni. Aksini yaptım.

Delirdim ben. Güldüm bir güzel. Yalan söyledim. Paramparça oldum. Aşağı atıp, paramparça ettiğim bardağa benzedim. Saçlarımı kestim, uyudum.
 

Delirdim ben. Öpüşmek istedim. Juno’yu mesela. Dolgun dudaklar istedim, sarılmak… Sustum. Mutsuzdum. Hiç olmayacak bi’ adam sevdim yine. Yine mahvettim kendimi. Alêm güldü halime…
 

Midreled neb… Okumak istedim de okuyamadım. Tahammülsüzdüm çünkü. Eksik…
 

Delir… Yazmak istedim de yok… Bu gece hariç… Dahildir tüm geceler…
 

Meraklısı bilsin ki;
 

Uyku Adamı’na âşık değilim. Lâkin çok severim kendisini. Âşık değilim ama arzularım. Eğer ki ölürsem ‘dudaklarını’ öpmeden; gözüm açık gider. Galiba öyle de olacak…

 

Uyku Adamı’na…

Kelâmlarını severim senin.

Sermestkeşlik makamımdır benim.

Tek mürekkep damlan için ölebilirim.

Nâzım’ınaşkıgerek de diyor ya;

Sen benim için hayranlıksın, saygısın, ihtiyaçsın…

Hayat ki; sanki dudaklarında

Ah bir kere ihtimâl dahilinde olsa ya öpüşmemiz!

Öpüşme uykusu uyuma ihtimali…

Derdim içime almak değil seni.

Koynuna girmek, oraya sığınmak

Kokunla şifâ bulmak…

Sana uyanmak…

En çok merakımda olansa;

Kokun elbet,

Bağrın elbet,

Sesin elbet…

Dökülür mü ki bir gün

Dudaklarından

Adım..

Kedidirokedi diyor ya;

Aşk değil bu

Düpedüz arzu…
 

Buluşmak dileğiyle!

 

Delirdim ben…

Sevin beni.