=Masal Şarkısı=

Karanlık sokaklarda yürürdük biz,Ankara'nın o soğuk,karlı gecelerinde.Ve bir yılbaşı gecesiydi.Birlikte yürüdük yine,karların üzerinde,içimize çektik o soğuğun garip kokusunu.Üzerinde uzun bir palto ve boynunu örten bir atkıyla sessizce yürüyordu yanımda.Issızlara geldi.Sokak lambalarının altında ki bir banka oturduk.Soğuktan kızarmış yanaklarımı dudaklarıyla ısıttı.Ve aniden dudaklarından ''Masal Şarkısı'' döküldü.Soğuk bir yılbaşı bana adadığı o güzel masal şarkısı... Sarhoş gibiydik biraz.Mutlu geçirdiğim bir yılbaşı gecesi ve bana verdiği en güzel hediye masal şarkısı... Sarıldım ona.Başım omzunda, ne kadar da güzelmiş kokusu...Üstümüze karlar yağan o soğuk Ankara gecesi beni böylesine mutlu eden erkek Cem'den (Adrian) başkası olamazdı.
Tabiki de böyle bişey yaşanmadı :/ Ama dinleyince ''Masal Şarkısı'nı'' içimden döküldüler işte.Belki birileri yine kızar bana ''Cem'' diye başladığım için.Ama ne kadar kızsada yazdım işte.Kim kızabilir diye sormayın o kendini bilir ;)

'''Elleri sanki hep ellerimde

kalbi kalbimde

ve gözlerinden akan yaş

sanki içimde,kırık bir cümle hala içinde...''

=Masal Şarkısı=

Yollar

Önümüzde yine sokaklar

Kalabalık,gri kaldırımlar

İnsanlar

İnsanlar

Yalnız ve umutlu

Bitti

Bitmez dediğimiz masallar

Elimizde kalan yalanlar

Ufalmış

İncinmiş

Oyunlar

Elleri

Sanki hep ellerimde

Kalbi

Kalbimde

Ve gözlerinden akan yaş

Sanki içimde

Kırık bir cümle

Hala içimde

Yağmur

Sesini duyunca sende

Beklersin,pencerende

Belki geri gelir diye

Elinde yüzünde rüzgar

Oynatır hüznü içinde

Bembeyaz kar

Elleriyle

Dokunur yorgun yüzüne

Bitti

Sevdiğin o şarkı şimdi

Kaybolmuş bir çocuk sesi

Unutulmuş gibi

Bir kuşun kanadındadır aşk

Şimdi

Kayan bir yıldız gibi

Ortasından deler

Geceyi...